Η κάρτα ήχου ως όργανο συλλογής δεδομένων

Η κάρτα ήχου ενός Η/Υ διαχειρίζεται την είσοδο και την έξοδο ηχητικών σημάτων. Στην απλούστερη μορφή πρόκειται για αναλογικο-ψηφιακούς μετατροπείς (ADC στην είσοδο και DAC για την έξοδο), διακριτικής ικανότητας 16 bit ή ακόμη και 24 bit, που μπορούν να δειγματοληπτούν αναλογικά σήματα με ρυθμό τουλάχιστον 44kHz, ενώ συνηθισμένοι σήμερα είναι και μεγαλύτεροι ρυθμοί δειγματοληψίας (48 kHz, 96 KHz ή ακόμη και 192kHz).
Οι κάρτες ήχου συνήθως διαθέτουν:

• Μια είσοδο μικροφώνου που διαχειρίζεται AC σήματα χαμηλής (±100 mV) στάθμης. Είναι συνήθως μονοφωνική, αν και τα τελευταία χρόνια κάρτες βασισμένες κυρίως στο πρότυπο High Audio Definition διαθέτουν πλήρη στερεοφωνική είσοδο μικροφώνου.
• Μια στερεοφωνική είσοδο Line In που διαχειρίζεται υψηλής στάθμης (±2 V) AC και DC σήματα.
• Μια στερεοφωνική (τουλάχιστον) έξοδο ήχου.

Σε συνδυασμό με λογισμικό ηχογράφησης/επεξεργασίας ήχου (π.χ. το ελεύθερα διανεμόμενο Audacity) η κάρτα ήχου μπορεί να μετατραπεί σε εξαιρετικής ακρίβειας και διακριτικής ικανότητας χρονομετρητή. Για παράδειγμα μια κάρτα ήχου που δειγματοληπτεί στα 96kHz, έχει διακριτική ικανότητα 1/96000 sec, ή περίπου 10μsec.
Επιπλέον κατάλληλα λογισμικά μπορούν να μετατρέψουν την κάρτα ήχου σε ψηφιακό παλμογράφο ή αναλυτή φάσματος ή και γεννήτρια συχνοτήτων.